Dün gece arkadaşlarımızla otururken bir kedi, bir apartmanın önüne bırakılmış karpuz kabuğu dolu çöp poşetini yırtmaya çalışıyordu. Çocukken anneannemin "hayvanlara veririz" diye hiçbir karpuz kabuğunu atmayıp,tüm güleryüzüyle ve huzurla,kabukları ince ince dilimlediği o mutfağa dönmek üzereyken, "kalbim" yerinden kalkıp kedinin torbasını açtı. O mutfakta anneannem gülümsedi, ben gülümsedim, kedi gülümsedi...
Bu çeşit kalplerin kolay bir hayat sürmesi taraftarıyım.
Yarın çok çok önemli anları olan sevgilimin/kalbimin de kendisi gibi yardımcıları yanında olsun. Anneannem gülümseyip "olur gider gızzım bu işleğğ" desin.
Bu kadarı yetecek ve güzel olacak bence.
Kolay hayatlar tüm sevdiklerim (beni de içerdi hehe)!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder